UITEENVALLEN OMARMEN

English: EMBRACING FALLING APART

DERDE NIEUWE FABEL na het verschijnen van mijn tweetalige boek met 30 psychologische fabels. Meer info over mijn boek waarin je alle dieren kunt leren kennen.

UITEENVALLEN OMARMEN
fabel n.a.v. de persoonlijkheidsontwikkelingstheorie: Positieve Desintegratie
montage van plaatjes van: © Can Stock Photo / jara3000 & © @Helgafo / Fotolia.com

De woelmuis wilde. Dat willen was in hem ontwaakt toen de uil op een dag aan de dieren op de grote open plek had gevraagd: “Wat wil je?”
De woelmuis ontdekte toen dat hij iets te willen had, al wist hij nog niet hoe en wat, waarheen en waartoe. Alleen dat het bewegen op muziek van het lieveheersbeestje hem diep raakte en iets in hem aan het kriebelen bracht.*
Inspiratie, observeerde de uil en had de giraf ook al bedacht. Dat woord zei de woelmuis niets, die voelde Continue reading

VREEMDE VOGEL

English: STRANGE BIRD

TWEEDE NIEUWE FABEL na het verschijnen van mijn tweetalige boek met 30 psychologische fabels. Meer info over mijn boek waarin je alle dieren kunt leren kennen.

VREEMDE VOGEL
(foto’s van mozaïeken in de straten van de Franse badplaats Les Sables-d’Olonne)

Het was op een warme zomerdag in het dierenbos. De zon stond hoog aan de hemel en scheen uitbundig. Alles werd stralend en warm. Daar hield de vreemde vogel van.* Hij ging dan graag op pad. Hij verzamelde takjes en blaadjes en besjes en eikeltjes, soms een glimmende kastanje, en ook bloemetjes en schelpjes. Daarmee maakte hij plaatjes. Hij verschoof alles net zo lang totdat het plaatje weergaf hoe hij zich voelde. En als de zon zo gloedvol scheen, dan voelde hij zich licht en opgelucht. Dat kon hij wel gebruiken, want als de zon er niet was, dan werd het een heel ander plaatje, loom en zwaar en donker.
“Dag”, zei het schaap, want xij was nooit te beroerd om iedereen te groeten, ook de vreemde vogels.
“Dag”, zei de vreemde vogel, die ook wel eens niet terug groette omdat hij Continue reading

WAT EEN TOER!

English: WHAT A TOUR!

EERSTE NIEUWE FABEL na het verschijnen van mijn tweetalige boek met 30 psychologische fabels. Meer info over mijn boek waarin je alle dieren kunt leren kennen.

WAT EEN TOER!

“We gaan beginnen!”, riep de haas op een dag aan het begin van de zomer. Zoals elk jaar, had hij voor drie weken lang een dagelijkse route uitgezet in het dierenbos en dan deden ze wie het eerste aan kwam.
“Ik hoop dat er veel lange rechte stukken in zitten met de wind schuin achter”, zei de olifant, want hij wist dat er dan minder dieren waren die konden schuilen achter hem.
“Nee joh”, zei de klimgeit, “ik wil juist heuvel op, zo lang en zo hoog mogelijk!”
“En ik wil”, zei de woelmuis, die steeds meer ontdekte wat hij werkelijk wilde, “hobbelige kronkelpaadjes, want daar kan ik het beste op uit de voeten”.
“Er is voor ieder wat”, zei de haas en zoefde er vandoor, de andere dieren achter hem aan.

De vliegende dieren deden verslag aan de dieren die niet meededen maar toch benieuwd waren wie er op kop lag. Soms vlogen ze Continue reading

RAAD-EEN-LIED

GELEGENHEIDSFABEL: met de karakters in mijn dierenbos, speel ik Raad-Een-Lied. Kun jij ze ook raden? De oplossingen zie je als je op het voetnoot-teken klikt of op de linkjes onder de fabel. Dat geldt ook voor een paar inspiratiebronnen voor de karakters en meer info over mijn boek waarin je alle dieren kunt leren kennen.

RAAD-EEN-LIED: TOP 2000 gelegenheidsfabel

Gedurende de donkere tijden in het dierenbos, wanneer de dagen kort en grauw waren, hielden de dieren elkaar bezig met Raad-een-Lied. Wie zin had, kwam naar de grote open plek met de Magnolia. Om beurten begon iemand een lied te zingen, dat de anderen probeerden te raden.
De kaketoe neuriede en de vlinder wist het al na een paar tonen.
“Dat gaat erover dat je iemand gevonden hebt”,(1) zei de vlinder en bloosde. “Dat als je elkaars hand vast hebt, je samen de hele wereld aan kunt.”(2)
“O,” zei de giraf, “daar heb ik nog nooit van gehoord.”
Maar dat gaf niks. Sommige dieren zongen onbekende liederen die ze zich nog herinnerden en mooi vonden. Anderen zongen juist heel bekende zodat iedereen lekker in kon vallen.
Het biggetje startte met de tonen van Continue reading

IN DE KRANT

Mijn eerste 30 fabels zijn nu gebundeld in een boek !!!

click here for English

interview in EdeStad.nl

Op woensdag 17 okt’18 verscheen dit interview over mijn boek in Ede-Stad, geschreven door Mathilde van Ravensberg die ook de bijgaande foto maakte.

“Fabelachtig debuutboek van Fenna Smilde
Dertig dierenverhalen die mensen een spiegel voorhouden

Fabels die je aan het denken zetten. Fenna Smilde uit Ede is gek op deze verhaalvorm. Al enige jaren schrijft ze zelf fabels die ze publiceert op haar website Femmka.net. Dertig van haar diepzinnige dierenverhalen zijn nu gebundeld in haar debuutboek ‘Hoe het zo gekomen is’.
De lezer maakt kennis met Continue reading

WAT WIL JE?

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

WAT WIL JE?

De uil hield ervan om zo nu en dan eens wat vragen te stellen aan de dieren. Hij hoopte dat er telkens een paar waren die er dan nog eens verder over nadachten. En uiteindelijk hoopte hij dat ze zich daar dan beter door gingen voelen. Aangenamer bij zichzelf en daardoor met anderen.
“Wat wil je?”, vroeg de uil zich hardop af.
Er waren aardig wat dieren op de grote open plek rond de magnolia, dus het leek hem een geschikt moment. Sommige dieren keken inderdaad op en hem geïnteresseerd aan.
“Je kunt gewoon maar wat doen,” ging de uil dus voort, “maar je kunt ook iets willen.”
“Willen”, fluisterde de woelmuis hem na, en probeerde er aan te wennen dat er iets te willen zou zijn.
“Ja, ik wil!”, riep hij toen enthousiast, want iets willen leek hem wel wat.
“En wat wil je dan?”, vroeg de uil, die het graag concreet onder woorden bracht en gebracht zag.
“Uhm”, zei de woelmuis wat Continue reading

LICHT OPNEMEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

LICHT OPNEMEN

Een * achter een woord, betekent dat je een verklaring achterin het boek kunt vinden
In de diepe diepte van de oceaan, zwom de stekelrog. Hij hoopte op wat te eten maar er zwom niets voorbij.
“Wat is dat tegenwoordig”, bromde hij. “Vroeger was er meer.”
Hij zwom een eindje bij zijn plek vandaan maar had niet veel geluk. Een hapje hier en daar maar geen overvloedige school.
Zou de zee soms moe zijn, dacht hij. Hij had dat de stroming wel eens horen zingen, dat de zee zo moe is, en er zeer Continue reading

BEDENKEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

BEDENKEN

Op een zonnige nazomerdag vloog de kolibrie door het dierenbos. Ze was nogal in gedachten verzonken en vloog bijna tegen de giraf op.
“O, sorry,” zei de kolibrie, die dat haar vlieg-eer toch wel te na vond, “ik was aan het denken.”
“Geeft niet”, zei de giraf. “Ik denk ook graag en veel, misschien kunnen we even samen?”
“Nou,” zei de kolibrie, “dat is eigenlijk het probleem. Ik vind het wel gezellig, al die ontmoetingen met andere dieren, maar ik word er zo moe van. Daar was ik nou juist over aan het denken: dat ik zo moe ben van al die contacten.”
“Jammer”, zei de giraf. “Het zou Continue reading

STAP VOOR STAP

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

STAP VOOR STAP

Het was een vroege voorjaarsdag in het dierenbos. Iedereen was zo’n beetje bijgekomen van de winter maar nog niet echt op dreef in de energie van het voorjaar.
“Misschien”, zei de kaketoe, “is het wat om er even op uit te gaan, een voorjaarstripje maken?”
“Dat klinkt leuk”, zei de vlinder. “Even lekker eropuit fladderen. Zou er nog iemand mee willen?” Ze keek de libelle aan die op bezoek was.
“O” en: “O, o, …”, zei de libelle, “ik wil wel maar …”
“Laat ‘maar’ maar eens thuis”, zei het schaap, dat ook op bezoek was. “Ik stap met jullie mee.”
En zo kwam het dat een groepje dieren besloot om op pad te gaan in dat vroege voorjaar in het dierenbos.
“Laten we Continue reading

SAAMHORIG SPELEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

SAAMHORIG SPELEN

Op een wolkeloze dag in het dierenbos, was het weer een keer zover. Eens in de zoveel jaar spraken de dieren af om eens twee weken uitgebreid met elkaar te spelen. De dolfijn duikelde zijn mooiste sprongen, de ijsbeer liep zover hij kon door de sneeuw, de zwaluw vloog zijn spectaculairste vluchten en de moerassneeuwhoen schaatste zo hard ze kon.
“Kom,” zei de dolfijn tegen de stekelrog, “doe ook mee, joh!”
“Hm,” humde de stekelrog, “waar ben ik Continue reading

VERTROUWEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

VERTROUWEN

“Hoe is dat nu echt?”, vroeg de libelle aan de vlinder op een zwoele zomeravond toen ze zittend op een rietstengel peinzend over het water uitkeken.
“Wat?”, vroeg de vlinder. “En waarom zou het tot nu toe niet echt geweest zijn?”
“O, sorry,” zei de libelle en hapte een beetje extra lucht, “ik bedoel, vind je het echt niet erg dat de kaketoe zo vaak weg is?”
“Maar waarom”, vroeg de vlinder, “denkt iedereen toch dat dat erg moet zijn?”
“Nou,” zei de libelle, “je weet wel. Ze zeggen dat als je een paartje bent, je alles samen doet. Of in ieder geval elke avond samen in je huisje gaat slapen.”
“Dat doen ook veel paartjes,” zei de vlinder, “maar dat wil niet zeggen dat Continue reading

BEGRIP

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

BEGRIP

BEGRIP

Het lieveheersbeestje zat voor zijn huisje. Dat deed hij zelden, want hij was veel op reis. Maar nu was hij thuis en zat te genieten op zijn bankje in de zon. Opeens hoorde hij gezoem. De muskiet kwam aangevlogen.
O wee, dacht het lieveheersbeestje, wat heb ik toch een hekel aan dat geluid. Nou wordt er binnenkort vast weer iets rondgetoeterd over mij dat maar half waar is of zelfs helemaal niet.
Vroeger vond hij dat heel erg, want wat niet klopt, dat klopt niet en moet niet als waarheid de wereld door. Maar ja, je krijgt het niet allemaal rechtgebreid, dus nu vond hij het vooral nog raar, want wat niet klopt, dat klopt niet en de dieren die hem niet kenden, Continue reading

VAN DIENST

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

VAN DIENST

VAN DIENST

Op een hete zomerdag bij het vennetje in het dierenbos, vloog daar de libelle.
“Het is zo warm”, zei de libelle tegen het schaap, dat aan de water-kant verkoeling zocht.
“Ja”, zei het schaap en rekte zich nog eens loom uit.
De libelle vloog nog een rondje rakelings over het water voor zoveel mogelijk verfrissing.
“Nou, nou”, zei de libelle toen ze weer even neerstreek bij het schaap, en ze pufte nog wat na.
“Benauwd”, zei ze ook nog.
“Ik ben blij”, zei het schaap, “dat ik in het voorjaar altijd Continue reading

VERSLUIERING

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

VERSLUIERING

VERSLUIERING

Zo’n beetje eens per jaar kwam de paling onaangekondigd langs in het dierenbos voor het aanhalen van oude banden. Hij was verkleed, zoals hij elk jaar deed, en deze keer was hij vermomd als de kaketoe. De paling wist niet dat de kaketoe hier onlangs op vakantie was geweest en sindsdien nog vaak was teruggekomen.
“Dag kaketoe”, zei het schaap.
“Dag schaap”, kaketoede de paling en schuifelde meteen weer verder. Om zijn ontmaskering zo lang mogelijk uit te stellen, hield hij z’n gesprekjes zo kort mogelijk.
“Hoe gaat het ermee?”, zei de kikker, die altijd belangstelling had voor alles en iedereen.
“Och”, zei de paling en hield verder zijn mond.
De kikker sprong weer weg. Waarom zou je blijven hangen als er geen vertier was.
“Hallo, dag kaketoe!”, riep Continue reading

KENNISMAKEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

KENNISMAKEN

KENNISMAKEN

“Kijk eens wie ik tegenkwam”, zei de kaketoe tegen de vlinder. De vlinder fladderde vrolijk op hem af en gaf de kaketoe een dikke kus, blij dat de kaketoe weer thuis was.
“Wel, wel, wie hebben we daar? Ik ben de vlinder”, begroette de vlinder de nieuwkomer.
“Stekelvarken”, zei het stekelvarken, dat nog niet zoveel woorden had omdat ‘ie nog moest wennen.
“Kom binnen,” zei de vlinder, “dan drinken we ons beste lekker-lang-liggende sap.”

Een eindje verderop morrelde Continue reading

KIEZEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

KIEZEN

In de rivier die door het dierenbos stroomt, zwom het gupje. De stekelrog zwom langs en groette haar.
“Dag,” zei de stekelrog, “ik ben de stekelrog. Wie ben jij?”
“Ik ben het gupje”, zei het gupje.
“Aangenaam”, zei de stekelrog, die het ging leren om een conversatie gaande te houden.
“Ik kan het wel verklappen”, zei het gupje, daardoor aan¬gestoken. “Ik ben ingeplugd. Feitelijk woon ik hier niet.”
“O,” zei de stekelrog, “ik woon hier ook niet. Ik woon in het diepst van de oceaan.”
“Dan”, zei het gupje, “heb je de vraag vast wel eens gesteld.”
“Welke vraag?”, vroeg de stekelrog.
“Nou”, zei het gupje. “Wat het Continue reading

SAMEN UITKIJKEN

Hieronder een hele fabel ! Boek bestellen: Boekscout of Bol.com
of bij uw boekhandel: ISBN: 978-94-022-4751-0

click here for English

SAMEN UITKIJKEN

Het dierenbos was in rep en roer. Het was namelijk koud. Niet zomaar koud. Heel koud. De libelle hapte naar adem omdat ze stijf was van de kou. Het schaap was altijd wel gevoelig voor haar ademnood en was blij dat het deze keer niet door emoties kwam en hij haar dus kon helpen door de libelle een plaatsje aan te bieden in de weelderige, wollen krullen van zijn vacht. Ook winter was voor hem niet zo’n probleem. Gewoon je krullen wat langer laten en je had geen last van de kou. Soms leek het leven hem gecompliceerd als je geen schaap was, maar eigenlijk wist hij niet echt wat gecompliceerd was, dus maakte hij zich er verder niet druk om.
“Hallo”, hoorde het schaap met de libelle in zijn vacht. Ze keken op.
“Hallo”, piepte de libelle een beetje benauwd maar zeker niet onvriendelijk. Onbekenden Continue reading

FEESTGEDRUIS ZONDER RUIS

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

FEESTGEDRUIS ZONDER RUIS

De pakezel sjokte door het dierenbos. Hij was nooit één van de kwiekste, maar nu leek hij nog langzamer. Elk jaar, als de donkere dagen van de winter eraan kwamen, verkleedde de pakezel zich. Hij droeg een habijt en zette zelfs een mijter op zijn hoofd. Om echt onherkenbaar te zijn, had hij ook een lange, witte baard aangeplakt. De jonge dieren keken altijd vol verwachting naar hem uit. Dat kwam omdat hij bepakt en bezakt was met voor elk wat wils. Maar het verhaal ging ook dat hij stoute dieren meenam naar een ver en bar oord. Ze waren dus tegelijk blij, maar ook een beetje bang.
“Wat vraag jij aan de pakjesdeler dit jaar?”, vroeg het lammetje aan het biggetje. Continue reading

WETEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

WETEN

De zwaluw was druk bezig. Bezemen, keren, uitzoeken, wegzetten, en zo verder.
“Sjonge,” zei de libelle, die langs vloog, “ik word al benauwd als ik je zo bezig zie. Ik doe elke dag een klein beetje in mijn huisje, nooit alles tegelijk.”
“Maar ik ga weg”, zei de zwaluw. “ ‘t Is tijd om naar het zuiden te gaan. Lekker ver en veel vliegen, da’s een goeie training” en hij maakte even een rondvlucht.
“O ja,” zei de libelle, die weer besefte waarom hij altijd zo goed was tijdens de schoonvliegwegstrijden op het feest van de magnolia, “jij bent altijd weg in de winter. Wat heb je toch tegen de winter?”
“Wij gaan nou eenmaal altijd”, zei de zwaluw. “Zo leven wij. En ik moet zeggen, die ene keer dat ik niet weg kon, nou, toen heb ik eens zo’n winter meegemaakt hier. Toen wist ik meteen waarom wij altijd weggaan.”
“Wat is er dan zo erg aan?”, vroeg de libelle. Continue reading

ONTKNOPING

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

ONTKNOPING

De duizendpoot zat in de knoop. Het lopen verliep helemaal niet soepeltjes.
“Hé, duizendpoot,” zag de libelle hem strompelen, “ook zo stroefjes vandaag?”
“Ja,” zuchtte de duizendpoot, “ik zet mezelf voortdurend op het verkeerde been de laatste tijd.”
“Ik heb onlangs het lieveheersbeestje ontmoet”, zei de libelle. “Je weet wel, die zo mooi kan bewegen op muziek. Misschien kan die je helpen met souplesse.”
En zo kwam het dat de libelle en de duizendpoot in de toeter fluisterden:
Lieve lieveheersbeestje,
Weet jij hoe Continue reading

PUZZELEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

PUZZELEN

De otter rommelde in het riet. Hij had het gevoel dat hij in de gaten gehouden werd, maar dat weerhield hem er niet van zijn spoor te trekken. Ditmaal een uitgezet spoor dat hij moest zien te vinden, want hij deed mee aan de jaarlijkse puzzeltocht in het dierenbos. Het was nog lastig zat, want niet voor niets had de vos vorig jaar gewonnen. Die had de moeilijke vragen het best beantwoord en dus was het nu haar beurt geweest om dit jaar de moeilijke vragen te verzinnen. De otter moest riethalmen tellen, weten in welk water hij liep en wat dat gele bordje betekende aan de waterkant. Dat wist hij wel. Dan liep daar een aardgasleiding (wat dat dan ook was) of soms stond er: C.A.I. en dan was het een kabel (wat dat dan ook was). Ja, de otter wist zijn weg in en om het water. Zo trapte hij er niet in om onder bruggen door te zwemmen. Nee, dan klom hij de kant op, want je weet maar nooit wat je boven het hoofd hangt.
Opeens hoorde hij Continue reading

PEILINGEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

PEILINGEN

Het was een voorjaarsdag in het bos en de dieren waren vrolijk bij elkaar op de grote open plek rond de magnolia. Hoe het begon, wisten ze naderhand niet meer, maar ze kregen het over de organisatie van het dierenbos en of die niet verbeterd kon worden.
“Mij lijkt het het beste”, zei de gans, “als iedereen in formatie vliegt.”
“Ben je gek”, zei de regenwulp. “Lekker kriskras, da’s veel gezelliger.”
“Eéntje is de baas”, zei de wolf. “Dat is overzichtelijk.”
“Mallerd”, zei de haring. “Als wij schoolzwemmen is iedereen gelijk. Je zorgt dat je niet tegen elkaar op botst en verder laat je elkaar met rust.”
“Nou zeg”, zei het paard. “Je houdt elkaar toch wel netjes schoon?”
“Precies”, zeiden de papagaai en de chimpansee. “Anders wordt het een smeerboel.”
“Maar”, zei de mier, Continue reading

OPLUCHTING

hele fabel

click here for English

OPLUCHTING

Het lieveheersbeestje was weer een keer thuis.(1) Hij had maar een klein huis want meestal was hij op pad, hij reisde wat af. Het lieveheersbeestje werd namelijk overal gevraagd om zijn kunsten te vertonen. Hij was heel goed in bewegen op muziek. Als er muziek klonk en het lieveheersbeestje bewoog erop, dan emotioneerde dat de toeschouwers, nog meer dan wanneer ze alleen luisterden.
“Dag lieveheersbeestje”, zei de libelle.
“Hoi jij”, zei het lieveheersbeestje en gaf de libelle heel hartelijk twee zoenen. De libelle werd er verlegen van.
“Weet je,” zei de libelle, “ik heb het nooit durven zeggen, maar ik moet vaak Continue reading

BAL-LAST

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

BAL-LAST

BAL-LAST

“Dag garnaal”, zei de kikker.
“Sst,” zei de garnaal, “ik eet.”
“O,” zei de kikker, “stoor ik je?”
“Ja,” zei de garnaal, “ik drink.”
“Lekker-lang-liggende?”, vroeg de kikker.
“Nee,” zei de garnaal, “gewoon water.”
“Bah,” zei de kikker, “niks an.”
“Maar”, zei de garnaal, “wel nodig.”
“Nodig”, zei de kikker. “Wat is nou nodig?” en hij sprong weg.
Er viel niets te beleven met de garnaal.
“Weet je,” zei de garnaal, “kom over een dag of vijf eens terug.”
Maar de kikker reageerde niet meer.
“Trek het je niet aan”, zei de libelle, die achter de kikker aange-vlogen kwam. “Hij is wel vaker springerig.”
“Aantrekken?”, zei de garnaal. “Ik Continue reading

DIEP GANG

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

DIEP GANG

DIEP GANG

Op een druilerige herfstdag, toen in de hoogte alles mistig was tot druppels aan toe, nam de giraf een duik in de oceaan. Ze zette zich met haar voorpoten zo wijdbeens mogelijk schrap op het strand en stak haar hoofd onder water.
“Hé,” zei de giraf toen ze op de bodem aangekomen was, “dag stekel-rog!”
De stekelrog schrok op en wist niet hoe te reageren. Haastig zocht hij naar mogelijkheden, alternatieven en stroomlijning, maar het bleef angstwekkend warrig in zijn hoofd. Er vielen geen kwartjes en ook het zoeken naar dubbeltjes leverde alleen stekeligheden op.
“Wat mot je”, zei de stekelrog, toen hij vond dat hij niet langer stil kon blijven.
“Ik kom je niet storen”, verontschuldigde de giraf zich. “Ik ben alleen maar op zoek naar diepgang.”
“O,” zei de stekelrog opgelucht, “zoek je de diepe gang? Die Continue reading

ONTHOUDEN

hele fabel

click here for English

ONTHOUDEN

Op een zwoele zomerdag fladderde de vlinder van bloem naar bloem en koesterde zich in de namiddagzon. De vlinder was druk bezig met zich vooral nergens druk om te maken, toen er opeens een schaduw over haar heen gleed. De vlinder keek op en zag het mooiste vliegende wezen dat ze ooit had gezien.
Kijk, dacht de vlinder, de merel is gewoon zwart, de mus grijs, maar deze vogel is … uitbundig!
Ja, dacht de vlinder, die niet precies wist wat uitbundig was, maar toch dacht: Continue reading

AFVRAGEN

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

AFVRAGEN

AFVRAGEN

De haas was er vandoor geweest en kwam nu weer thuis. Hij zoefde het dierenbos binnen en liep bijna tegen de dromedaris op die juist bezig was aan een lange wandeling en daarbij een vrolijk wijsje zong.
“Dag dromedaris,” zei de haas, “kom je op mijn feest?”
“Ha,” zei de dromedaris, “je bent er weer.”
De haas nodigde nog andere dieren uit door in de toeter te fluisteren:
Ik ben er weer, kom je op mijn thuiskomfeest?
De haas.

“O wee,” zuchtte de libelle, die het hoorde in haar toeter, “hij komt zo vaak thuis, wat moet ik nou weer meenemen naar het feest?”
“Jezelf,” zei de duif, “dat is genoeg.”
“Ach ja,” zei de libelle, “maar Continue reading

VERLICHTING

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

VERLICHTING

VERLICHTING

Het was donker in het dierenbos. Niet zomaar donker, echt heel donker. Het aapje verveelde zich nu er geen maanlicht was om in te dansen.(5) De woelmuis kon niet stoppen met woelen omdat hij niet kon zien of hij goed lag. De otter rommelde in het riet maar vond er niet veel aan want hij stootte steeds zijn neus. Het was winterdonker in het bos en de dieren waren het zat.
“In moeilijke tijden”, zei de uil, “moet je leuke dingen verzinnen om te doen.”
“Oké,” zei de vleermuis, die nergens last van had, “ik roep iedereen wel bij elkaar.”
Scharrelend in het donker kwamen de dieren van hun huis naar de grote open plek rond de magnolia voor het weerkeerfeest.
De ogen van het schaap schoten schichtig in het rond.
“Weet je,” zei het schaap tegen de ekster, “met een Continue reading

ONDERZOEK

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

ONDERZOEK

ONDERZOEK

De giraf kon niet slapen, die nacht in het winterbos, toen de maan scheen door de bomen.
“Een mooie nacht”, zei de giraf tegen niemand in het bijzonder, “om eens op onderzoek uit te gaan.”
Ze ging op pad en zag het rivierzwijn wroeten in het mos, de woelmuis woelen in zijn holletje en over het water hoorde ze de libelle zuchten in haar slaap, of juist omdat ze niet kon slapen. Toen vloog de vleermuis rakelings langs haar hoofd.
“Sorry,” mompelde de vleermuis, “ik hoorde niet dat je zó groot was.”
Toen ze in de buurt van het huis van het aapje kwam, hoorde de giraf vreemde geluiden. Ze liep er heen, maar opeens hield ze haar pas in. Voor de boom met zijn huis, danste het aapje. Of was het niet het aapje? Het hipte in het rond en speelde Continue reading

VOLLEDIG

LOKKERTJE, hele fabel in boek

click here for English

VOLLEDIG

VOLLEDIG

De libelle fluisterde in de toeter:
Schaap, wil je bij me op bezoek komen?
De libelle

De wind waaide de fluisteringen door het dierenbos en het schaap hoorde in haar toeter wat de libelle gefluisterd had.
“Ach,” zei het schaap en ging op pad, “de libelle heeft het weer benauwd, denk ik.”
“Fijn”, zei de libelle, “dat je zo gauw gekomen bent. Lust je een slokje water? Rivierwater, beekwater, bronwater, …”
“Slootwater”, zei het schaap, dat wist dat de libelle steeds volledig wilde zijn, ook al wist ze dat het schaap altijd slootwater dronk.
“Jaja,” zei de libelle, “maar je weet maar nooit. Misschien Continue reading